Anne Frank

Anna Frank to bardzo znana postać. Kto nie słyszał o jej Dzienniku pisanym w ukryciu? Muzeum Dom Anny Frank w Amsterdamie oblegane przez turystów, znakomita strona internetowa tego muzeum, murale z jej podobizną na ulicach Amsterdamu. To wszystko buduje jej sławę. I bardzo dobrze, bo zrobiła coś bardzo ważnego, dotarła do szerokiego odbiorcy jej historii. Młoda Żydówka pisała swój własny, dziewczyński dziennik. Pisała przez dwa lata, dopóki wszyscy ukrywający się nie zostali aresztowani. Oficyna, co ciekawe, stała się miejscem ukrycia, ale też życie tam zachowało pewną normalność. Była regularna nauka, świętowanie urodzin, rozmowy, marzenia, polityka, leczenie zębów, spory, kłótnie i obgadywanie siebie nawzajem. Były regularne posiłki, śmiech, codzienna monotonność i nuda, też kłopoty codzienne, choćby często zapychające się WC. Jest to książka, której nie trzeba przeczytać, bo każdy zna historię, ale to też książka, którą trzeba przeczytać, bo jest prawdziwa. Daje namiastkę poczucia, jak się żyło w całkiem zgrabnej kryjówce, ale jednak ciągle w zamknięciu.